Eens docent, altijd docent
Ik ken Greet al ruim een halve eeuw. In de tachtig is ze. Toen ik op een kunstexpositie van haar broer Ed getuige was hoe ze haar dementerende man Karel liefdevol bijstond raakte me dat en heb ik daar een column over geschreven. Al dan niet in navolging van Karel die docent Engels was, koos ze eveneens voor dat beroep, zij het dat ze de voorkeur gaf aan Nederlands. Zoals een goed docent betaamt, wees ze me in het prille begin van mijn columns wel eens op grammaticale 'dingetjes'.
Greet, duidelijk een eigenzinnig type. Ik zal nooit vergeten dat ze als reactie op mijn opmerking dat Johan Cruijff ons op het WK van 1978 in de steek heeft gelaten flink tegengas gaf. Zij vond het moedig van hem dat hij niet boog voor de almachtige KNVB om zijn Puma voetbalschoenen te verruilen voor Adidas. Dat de bond een sponsorcontract had met daarin de clausule dat Oranje tijdens het WK Argentinië op Adidas speelt had hij geen boodschap. Ook was ze vol lof over hem dat hij zich afzette tegen het foute regime van Videla in Argentinië. Ondanks de druk van de publieke opinie om te kiezen voor Oranje hield hij voet bij stuk en bedankte hij voor het WK. Nog steeds ben ik ervan overtuigd dat Cruijffs afwezigheid ons de wereldtitel heeft gekost.
Ze waardeert mijn columns met een rapportcijfer
Typerend voor Greet dat ze sinds enige tijd mijn columns waardeert met een rapportcijfer. Eens docent, altijd docent. Onlangs gaf ze me voor het eerst een negen. Of Cruijff daar debet aan is, weet ik niet. Wel weet ik, dat ze de negen heeft gegeven voor mijn verhaaltje over de sculptuur van Cruijff in Barcelona.